Jakie są zasady określania cen i opłat

Ustawa o gospodarce komunalnej weszła w życie 26 lat temu. Okazuje się, że charakter jednego z jej kluczowych przepisów wciąż pozostaje nieznany.

Kompetencje do określania wysokości cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej będących własnością jednostek samorządu terytorialnego, lub określania sposobu ich ustalania, zostały zastrzeżone do właściwości organów stanowiąco-kontrolnych j.s.t.

Odpowiednia norma kompetencyjna wynika z przepisu art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 679; dalej: u.g.k.).

Jaki to akt

Przepis ten stanowi materialnoprawną podstawę do podjęcia przez organ stanowiąco-kontrolny, czyli właściwą radę lub sejmik uchwały, której przepisy będą regulowały sprawy w nim wymienione. Okazuje się, że zarówno w praktyce prawodawczej j.s.t., rozstrzygnięciach nadzorczych wojewodów i judykaturze sądów administracyjnych istnieje rozbieżność co do jej charakteru. Nie wiadomo, czy uchwała podjęta na podstawie przepisu art. 4 ust. 1 pkt 2 u.g.k. jest aktem prawa miejscowego, czy tylko tzw. „aktem kierownictwa wewnętrznego”. Tymczasem ustalenie rzeczywistego charakteru tej uchwały ma istotne znaczenie dla oceny pozycji ustrojowej organu stanowiąco-kontrolnego j.s.t. oraz dla zakresu praw jednostki, która zainteresowana jest korzystaniem z mienia komunalnego lub usług komunalnych. Ponadto akty prawa miejscowego muszą być publikowane we właściwych...